state of a person bereft of children;
barrenness.
ἁτεκνία, ἁγονία. carentia liberorum, orbitas, sterilitas. Զրկումն ի զաւակաց. անորդութիւն. ամլութիւն. անժառանգ մնալն.
Լա՛ւ է անզաւակութիւն հանդերձ քաջութեամբ։ Այրութիւն եւ անզաւակութիւն եկեսցէ յանկարծակի ի վերայ քո։ Մի՛ եւս լիցի այդ ի մահ եւ յանզաւակութիւն. (Իմ. ՟Դ. 1։ Ես. ՟Խ՟Է. 9։ ՟Դ. Թագ. ՟Բ. 21։)
Զանզաւակութեան երկիւղ եւ զհոգս ի միտ ոչ ածելով. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Օրհնելով օրհնեցից զանզաւակութիւնդ քո. (Եփր. եբր.։)
Զբնութեան անզաւակութիւն՝ վիմի կարծրութեան նմանեցոյց. (Ոսկ. ես.։)
Որ երբեմն ամուլ ըստ Սառայի՝ անզաւակութեանն տենչանօք տոչորեալ. (Անան. եկեղ։)
Զիա՞րդ ոչ լացից զանզաւակութիւնս իմ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անզաւակութիւն | անզաւակութիւնք |
| accusatif | անզաւակութիւն | անզաւակութիւնս |
| génitif | անզաւակութեան | անզաւակութեանց |
| locatif | անզաւակութեան | անզաւակութիւնս |
| datif | անզաւակութեան | անզաւակութեանց |
| ablatif | անզաւակութենէ | անզաւակութեանց |
| instrumental | անզաւակութեամբ | անզաւակութեամբք |